Uygulamamızı ziyaret ederek en son haberleri, analizleri ve derinlemesine içerikleri hemen öğrenin.
Türkiye, 2 Temmuz 1993 tarihinde yaşanan Madımak Katliamı ile büyük bir acıya tanıklık etti. Sivas’ta Pir Sultan Abdal Kültür Şenlikleri için bir araya gelen çoğunluğu Alevi aydın, sanatçı ve yazar olan 33 kişi, kaldıkları otelin yakılması sonucu hayatını kaybetti. Olayda iki otel çalışanı da yaşamını yitirirken, saldırganlardan ikisi de çıkan yangında can verdi. Üzerinden geçen 32 yıla rağmen olayın failleriyle ilgili soru işaretleri, yargı süreci ve siyasi sorumluluk hâlâ tartışılmaya devam ediyor.
1993 yılında düzenlenen Pir Sultan Abdal Şenlikleri’ne katılmak üzere çok sayıda yazar, ozan ve akademisyen Sivas’a gitmişti. Etkinliğin açılış konuşmasını yazar Aziz Nesin gerçekleştirmişti. Şair Metin Altıok, müzisyen Hasret Gültekin, yazar Asım Bezirci ve birçok isim de programda yer alıyordu.
Katliamdan iki gün önce kentte dağıtılan bildirilerde Aziz Nesin hedef gösterilmişti. Bildirilerde, Nesin’in Aydınlık gazetesinde yayımlanan yazılarına ve Salman Rüşdi’nin “Şeytan Ayetleri” kitabından yaptığı alıntılara atıf yapılarak “Müslümanlara hakaret ettiği” öne sürülüyordu. Aynı metinlerde dönemin Valisi Ahmet Karabilgin’in şenliklere ev sahipliği yapması da sert şekilde eleştirilmişti.
2 Temmuz günü, Cuma namazının ardından binlerce kişi Kültür Merkezi önünde toplandı. Kalabalık, “Sivas laiklere mezar olacak” sloganları attı. Şehir merkezindeki “Halk Ozanları” heykeli devrildi, sloganlar ve taşkınlıklar eşliğinde Madımak Oteli’nin önü saatler içinde tamamen doldu.
Akşam saat 18.00 sıralarında, yaklaşık 15 bin kişilik kalabalık otelin önünde toplandı. Araçlar ateşe verildi, camlar kırıldı ve kısa süre içinde otel binası alev aldı. Güvenlik güçlerinin müdahalesi yetersiz kaldı. Otel içerisine sığınan 35 kişi yanarak ya da dumandan boğularak hayatını kaybetti. Katliam, ülke genelinde infiale yol açtı.
Olay anında çekilen kamera kayıtlarında, kalabalığın yangını büyütmek için teşvikte bulunduğu duyuluyor. Bir kişinin “Lan yakın!” şeklindeki çığlığı ve ardından “Cehennem ateşi işte!” sözleri kayıtlara geçti. Saldırganların büyük bölümünün kimliği yıllar içinde tespit edilse de bazı failler hâlâ firari.
Katliam sonrası dönemin Başbakanı Tansu Çiller, “Çok şükür, otel dışındaki vatandaşlar zarar görmedi” açıklamasıyla büyük tepki çekti. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel ise olayın münferit bir vaka olduğunu savundu. İçişleri Bakanı Mehmet Gazioğlu, Aziz Nesin’in halkı tahrik ettiğini iddia etti.
Aziz Nesin ise bu açıklamalara sert şekilde karşı çıkarak Gazioğlu’nu “yalan söylemekle” suçladı. Dönemin Başbakan Yardımcısı Erdal İnönü, Aziz Nesin ile telefonda görüşerek güvenlik sözü verdiğini ancak kontrolün ellerinde olmadığını ifade etti. Bu açıklama kamuoyunda yeterli bulunmadı.
Katliamın ardından açılan davalarda zaman aşımı kararları, firari sanıklar ve etkin soruşturma yürütülmemesi tepkilere yol açtı. Sivil toplum kuruluşları ve mağdur aileleri, aradan geçen 32 yıla rağmen adaletin tam anlamıyla sağlanamadığını vurguluyor.
Sivas Katliamı, Türkiye’nin demokrasi, inanç özgürlüğü ve toplumsal barışına yönelik en ağır saldırılardan biri olarak kabul ediliyor. Her yıl 2 Temmuz’da düzenlenen anma etkinlikleriyle Madımak’ta hayatını kaybedenler anılıyor. Acı hafızalarda tazeliğini korurken, kamuoyunda adalet ve yüzleşme talepleri de sürüyor.
Haber Merkezi: Melisa Altuntaş
